«Η συγγραφή είναι ένα είδος ψυχοθεραπείας»

Συνέντευξη του Μιχάλη Νικολάου στο περιοδικό «Κέφαλος»

 

 

Το περιοδικό «Κέφαλος» φιλοξενεί συνέντευξη του Μιχάλη Νικολάου, με τον Κύπριο συγγραφέα να μιλά για την αξία της λογοτεχνίας, αλλά και για το συγγραφικό έργο του.

Αναλυτικά η συνέντευξη: 

Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ – Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήσει μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ’ αυτήν. Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του τέταρτου τόμου της «Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία έχει συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.

Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τον λογοτέχνη, Μιχάλη Νικολάου, ο οποίος συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό του έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία.

Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;
Καταρχάς, ευχαριστώ πολύ το περιοδικό σας γι’ αυτήν την όμορφη συνέντευξη. Η λογοτεχνία είναι η αγάπη του ατόμου για τα βιβλία, το διάβασμα, τη γραφή ή μη κειμένων, ποιημάτων, διηγημάτων.

Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;
Είναι σαφές πως ένας άνθρωπος, ιδιαίτερα στην εποχή της τεχνολογικής παγκοσμιοποίησης και του ψηφιακού χώρου, το διάβασμα βιβλίων και μάλιστα λογοτεχνικών εμπλουτίζει τον ψυχικό του κόσμου, τον ηρεμεί, τον βάζει να σκεφτεί και να προβληματιστεί για τα γραφόμενα που διαβάζει και αντικρίζει τον κόσμο με διαφορετική ματιά. Είναι το μέσο, πιστεύω, που θα κάνει τον άνθρωπο να αναζητήσει το δικό του εσωτερικό κόσμο, μέσα σε μια κοινωνία συνεχώς μεταβαλλόμενη κι άκρως αγχωτική.

Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;
Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς το μέλλον γενικά για τα λογοτεχνικά είδη. Η ελπίδα και η ευχή είναι ο άνθρωπος να μπορέσει να ξαναβρεί την αγάπη που είχε κάποτε για το βιβλίο. Όσον αφορά το είδος της ποίησης σαφώς και τις τελευταίες δεκαετίες, θα έλεγα, υπάρχει μια τάση των ανθρώπων να την αποστρέφονται. Αυτό βέβαια δεν γίνεται μόνο σήμερα, αλλά από πάντα οι άνθρωποι είχαν μια συγκρατημένη θέση κι άποψη γι’ αυτήν, ίσως γιατί απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό, είναι έντονα συναισθηματική, με πολλά νοήματα να κρύβονται πίσω από τις λέξεις και να πρέπει κάποιος να εντρυφήσει αρκετά, για να μπορέσει να αντιληφθεί αυτά που διαβάζει.

Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;
Ποίηση είναι μια εσωτερική ανάγκη ενός ατόμου να επικοινωνήσει με τον περίγυρο του. Είναι ο εσωτερικός κόσμος του που δεν μπορεί να πει με λόγια, αλλά με λέξεις και θέλει να βγάλει προς τα έξω προσωπικά κυρίως βιώματα. Άλλωστε, οι μεγαλύτεροι ποιητές και τα καλύτερα ποιήματα γράφτηκαν σε περιόδους που οι άνθρωποι έζησαν έντονες κοινωνικοπολιτικές καταστάσεις κι αυτό επηρέασε την ψυχοσύνθεσή τους και την αντίληψη τους για το κοινωνικό γίγνεσθαι. Έτσι, επειδή δεν μπορούσαν να εκφραστούν με άλλο τρόπο χρησιμοποίησαν τις λέξεις για να εξωτερικεύσουν αυτά που ένιωθαν μέσα τους.

Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;
Επαγγελματικά ασχολούμαι με τη γραφή τα τελευταία περίπου δέκα χρόνια. Έχω γράψει ποίηση, μυθιστόρημα, διηγήματα, θεατρικά έργα. Πέραν της αγάπης που έχω για τη λογοτεχνία, ο κύριος λόγος που ασχολήθηκα με τη γραφή ήταν γιατί ένιωθα την ανάγκη να πω πράγματα που με προβλημάτιζαν κι έβλεπα γύρω μου.

Γιατί γράφετε;
Είναι ένα είδος ψυχοθεραπείας για μένα και μια ανάγκη να ξεφύγω από τους μονότονους ρυθμούς της ζωής μας. Μ’ αρέσει να ταξίδευα μέσα από τους ήρωες μου και να γίνομαι κομμάτι μιας ιστορίας, έστω και φανταστική.

Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας;
Οι ιστορίες που αναπτύσσονται στα κείμενα μου, πεζά ή θεατρικά κατά κύριο λόγο, προέρχονται από κοινωνικούς προβληματισμούς και γεγονότα που συμβαίνουν τριγύρω μας. Σίγουρα υπάρχουν κείμενα που ανάγονται στη σφαίρα της φαντασίας, αλλά φροντίζω να διανθίζονται με στοιχεία που μπορεί κανείς να δει στον πραγματικό κόσμο και στον περίγυρό του.

Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;
Κυρίως ασχολούμαι με το διήγημα. Θεωρώ πως είναι το πιο δύσκολο, γιατί μέσα σε λίγες αράδες πρέπει να δώσεις μια ολόκληρη ιστορία με πολλαπλά μηνύματα και πολλούς αποδέκτες.

Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.
Το 2015 εκδόθηκε το νεανικό – εφηβικό μυθιστόρημα μου «Τρελά Γατομπερδέματα», το 2017 οι συλλογές διηγημάτων «Η Πανσιόν και άλλα διηγήματα» και «33ΜΚ και άλλα διηγήματα» από τον ίδιο εκδοτικό οίκο, το 2018 το νεανικό μυθιστόρημα «Πάρτι… Χάλιμπα!» από τον εκδοτικό οίκο Όστρια και το 2019 το αστυνομικό μυθιστόρημα «Θανάσιμα Φεγγάρια» από τον εκδοτικό οίκο Συμπαντικές Διαδρομές. Επίσης, έχω γράψει θεατρικά έργα που ανέβηκαν από θεατρικές ομάδες στην Κύπρο, αλλά και διηγήματα που συμπεριλήφθησαν σε συλλογικούς τόμους.

Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο που έχει τίτλο «Θανάσιμα Φεγγάρια»…

Το τελευταίο μου βιβλίο είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που τιτλοφορείται «Θανάσιμα Φεγγάρια» κι εκδόθηκε τον Σεπτέμβριο του 2019 από τον εκδοτικό οίκο Συμπαντικές Διαδρομές. Πρόκειται για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με κάποια στοίχοι θρίλερ.

Ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ καλείται από τον αστυνομικό διευθυντή και φίλο του από το εγκληματολογικό τμήμα να εξιχνιάσει μια μυστηριώδη δολοφονία και τότε ανακαλύπτει πως όλα αυτά που συμβαίνουν στην πόλη έχουν συγκεκριμένο σκοπό και πως οι δολοφονίες δεν θα σταματήσουν αν δεν βρει γρήγορα τον δολοφόνο.

Είναι το πρωτόλειο μυθιστόρημά μου κι ελπίζω να αγαπηθεί από τους αναγνώστες και ιδιαίτερα το κοινό που αρέσκεται στο είδος των αστυνομικών μυθιστορημάτων.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;
Λόγω εργασίας δεν υπάρχει συγκεκριμένη ώρα. Όποτε αισθανθώ την ανάγκη να γράψω κάτι φροντίζω να βρω τον χρόνο για να το κάνω.

Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;
Η κρίση νομίζω δεν είναι το πρόβλημα για ένα λογοτέχνη. Από πάντα, πιστεύω, πολλοί λίγοι ήταν αυτοί που ζούσαν αποκλειστικά από το επάγγελμα αυτό. Είναι μια περίεργη κατάσταση όσον αφορά τις πληρωμές, λόγω συμφερόντων και των εκδοτικών οίκων. Νομίζω πως αυτοί που το κάνουν περισσότερο είναι για προσωπική ικανοποίηση κι όχι τόσο για χρηματικά οφέλη.

Πώς θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;
Θεωρώ πως υπάρχουν αξιόλογοι λογοτέχνες και η παραγωγή βρίσκεται σε ικανοποιητικά επίπεδα. Το θέμα είναι η ποιότητα των εκδοθέντων βιβλίων, αλλά και το αναγνωστικό κοινό τι πλέον διαβάζει κι αν διαβάζει.

Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;
Αυτό δεν μπορώ να το απαντήσω, γιατί κανένας συγγραφέας δεν αρχίζει να γράφει ένα βιβλίο έχοντας στο μυαλό του πώς θα γίνει Best Seller. Άλλωστε, πολλοί εκδοτικοί οίκοι απέρριψαν βιβλία που αργότερα είχαν τεράστιες πωλήσεις κι έγιναν κινηματογραφικές επιτυχίες. Αυτό είναι ένα λογοτεχνικό μυστήριο!

Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε;
Σαφέστατα το έντυπο. Σπάνια διαβάζω ένα βιβλίο που βρίσκεται στο διαδίκτυο.

Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;
Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη συμβουλή για νέους λογοτέχνες, εκτός από το να αγαπούν αυτό που κάνουν, να μην απογοητεύονται και να προσπαθούν πάντα να αυτοβελτιώνονται διαβάζοντας συνεχώς βιβλία.

Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;
Το τελευταία βιβλίο που αγόρασα και διάβασα είναι της Άγκαθα Κρίστι «Θανάσιμος κίνδυνος». Λόγω των ενδιαφερόντων μου είναι μια συγγραφέας που αγαπώ ιδιαίτερα.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Άγκαθα Κρίστι, Γιάννης Μάρης και οι κλασικοί συγγραφείς του 19ου και 20ου αιώνα.

Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;
Βιβλία μυστηρίου και φαντασίας, όπως η τριλογία του «Άρχοντα των Δακτυλιδιών», τα αστυνομικά της Άγαθα Κρίστη και κλασικά βιβλία Ελλήνων και ξένων συγγραφέων.

Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;
Αυτή την περίοδο ετοιμάζω το καινούριο μου μυθιστόρημα το οποίο πάλι θα είναι αστυνομικό, αλλά και μια νουβέλα που έχει να κάνει με την ψυχοσύνθεση των ατόμων. Επίσης, ολοκληρώνω ένα θεατρικό μονόπρακτο.