19 Aug Κριτική στα «Τρελά Γατομπερδέματα» από τον Ανδρέα Καπανδρέου

Κριτική στο βιβλίο του Μιχάλη Νικολάου «Τρελά Γατομπερδέματα» έκανε ο Κύπριος συγγραφέας, Ανδρέας Καπανδρέου, μέσα από το προσωπικό του μπλογκ.

Αναλυτικά η κριτική του στο andreaskapandreou.blogspot.com: 

Τρελά γατομπερδέματα που οδηγούν σε παρελθοντικό ταξίδι στην αρχαία Ελλάδα

Τρελά γατομπερδέματα: Ο Γατρούλης και η παρέα του στην αρχαία Ελλάδα / Μιχάλης Νικολάου. Θεσσαλονίκη: Συμπαντικές Διαδρομές, 2015.

Γνωρίσαμε τον Μιχάλη Νικολάου, κυρίως, σαν ένα πολύ καλό συγγραφέα ιστοριών τρόμου και φαντασίας*. Αντιλαμβάνεστε την έκπληξή μου όταν πληροφορήθηκα ότι η νέα του δουλειά που κυκλοφόρησε το 2015 από τις Συμπαντικές Διαδρομές ήταν ένα παιδικό παραμύθι.

Τα «Τρελά γατομπερδέματα» είναι η ιστορία τεσσάρων ζώων, ενός γάτου, μιας πάπιας, μιας κουκουβάγιας και ενός λαγού οι οποίοι ψάχνοντας ένα θησαυρό καταλήγουν σε μια χρονομηχανή η οποία τους μεταφέρει σε διάφορες χρονικές περιόδους του παρελθόντος. Εκεί βιώνουν την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης, βλέπουν από κοντά τον Όμηρο, τον Ησίοδο, τους προσωκρατικούς φιλοσόφους, τους λυρικούς ποιητές, τον Αρχιμήδη κ.α.
Επιστρέφοντας πίσω στη σύγχρονη εποχή οι τέσσερις φίλοι αντιλαμβάνονται ότι ο πραγματικός θησαυρός ήταν το ταξίδι και όλες οι εμπειρίες που απέκτησαν κατά τη διάρκειά του. Κατά κάποιο τρόπο η ιστορία του Μιχάλη Νικολάου έχει Καβαφικό δίδαγμα (η αξία του ταξιδιού προς την Ιθάκη) ενώ η όλη ιστορία θυμίζει κάπως μύθους του Αισώπου (με τα ζώα και τα πουλιά να έχουν δική τους φωνή και προσωπικότητα).

Ο συγγραφέας προσπάθησε αναφερόμενος σε πολλά ονόματα και γεγονότα να κεντρίσει το ενδιαφέρον του παιδιού – αναγνώστη ώστε να το κάνει να διερωτηθεί για αυτά και να ψάξει να μάθει περισσότερα. Δεν είμαι σίγουρος αν το καταφέρνει πάντα αφού τα ονόματα και τα γεγονότα που αναφέρει είναι μερικές φορές τόσο κοντά το ένα στο άλλο με κίνδυνο να μην τους δίνεται πάντα η πρέπουσα σημασία από τον αναγνώστη.

Το κείμενο έχει χιούμορ και σαρκασμό ενώ οι ατάκες και τα λογοπαίγνια του, τολμώ να πω ότι μερικές φορές μου θύμισαν τη γραφή του Ευγένιου Τριβιζά.

Από το οπισθόφυλλο:

Η περιστροφή του μηχανήματος επιταχυνόταν διαρκώς μέχρι που έγινε μια πύρινη σφαίρα. Εκείνη τη στιγμή ένας δεύτερος κεραυνός τράνταξε το υπόγειο εργαστήρι, έπεσαν αρκετά μπουκάλια από τα ράφια κι ένα βρήκε το δείκτη του ρολογιού. Αυτό άρχισε να κινείται το ίδιο γρήγορα με το μηχάνημα μέχρι που σταμάτησε σε κάποια ημερομηνία.

Μια φωτεινή έκρηξη έγινε στο εσωτερικό της και στη συνέχεια άρχισε να επιβραδύνει την κίνηση της μέχρι που σταμάτησε τελείως. Η πόρτα άνοιξε αυτόματα και μέσα δεν υπήρχε κανείς!

Τι θα συμβεί όταν μια αλλόκοτη παρέα αποφασίζει να ταξιδέψει πίσω στον χρόνο αναζητώντας ένα χαμένο θησαυρό; Θα τα καταφέρουν τελικά να τον βρουν ή θα χαθούν στην μετάφραση και… στον χρόνο;

Τραγελαφικά, απρόοπτα και παράδοξα τους περιμένουν. Ένα βιβλίο για μικρούς και μεγάλους που υπόσχεται γέλιο, συγκινήσεις, περιπέτειες και… γνώσεις!

Το βιβλίο θα παρουσιαστεί από τον ίδιο τον συγγραφέα κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων Όψεις του Φανταστικού 2016 που θα πραγματοποιηθούν σε Λευκωσία, Λάρνακα και Λεμεσό 23-25 Σεπτεμβρίου 2016: http://universepaths.wixsite.com/fantasyfestivalcy

*Δημοσιευμένα διηγήματα του Μιχάλη Νικολάου:

«Το πρόσωπο του θανάτου» στον συλλογικό τόμο Συμπαντικές Διαδρομές ΙΙ (2012).
«Ο Άλλος» στο Περιοδικό Συμπαντικές Διαδρομές (2013).
«Το πρόσωπο του θανάτου» στον ιστοχώρο One:Story.
«Η κοιμωμένη Αφροδίτη» στις Microstory.
«Το πρόσωπο» στο One:Story.
«Μοιραίο Λάθος» στο περιοδικό λόγου και τέχνης Άνευ.
«Ψυχικά δώρα» στην ανθολογία ελληνικού διηγήματος ιστορικής φαντασίας Θύελλα στον χρόνο.
«Το Λάθος» στον συλλογικό τόμο Ιστορίες της Πόλης μας – Λάρισα.
«Το ημερολόγιο» στον συλλογικό τόμο “Το πρόσωπο της κρίσης” από τις εκδόσεις Μολύβι.